برج آزادی تهران

اولین نماد شهر تهران، برج آزادی می باشد که سال ها پیش و خیلی قبل تر از برج میلاد ساخته شده است. البته هم چنان بسیاری از افراد نماد اصلی پایتخت را برج آزادی می دانند!

این بنای زیبا که از شاهکار های معماری معاصر ایران به شمار می آید، در فاصله سال های 1348 تا 1350 توسط حسین امانت، به منظور یادبود جشن های 2500 ساله شاهنشاهی به اجرا درآمده است. این برج تلفیقی از معماری هخامنشی، ساسانی و سلامی می باشد. به طوری که قوس بیضی شکل برج، نمادی از طاق کسری به حساب می آید و کاشی کاری فیروزه ای از دوره صفوی و شیار های بالای برج از بادگیر های یزد الهام گرفته شده اند که در کنار نماد های معماری مدرن و ساختار بتنی، جذابیتی دو چندان را برای برج آزادی ایجاد کرده اند.

حال که برای آشنایی بیش تر با این برج مشتاق شده اید، با من بیا در ادامه به صورت تخصصی به بررسی و معرفی آن پرداخته است. با ما همراه باشید.

معرفی برج آزادی تهران

برج آزادی به مناسبت یادبود جشن های 2500 ساله شاهنشاهی طراحی و به اجرا درآمد و در ابتدا به نام برج شهیاد آریا مهر به شهرت رسید. پس از انقلاب اسلامی، این برج به نام آزادی شناخته شد. معماری شگفت انگیزاین اثر باعث شده است که به عنوان یکی از مهم ترین دیدنی های شهر تهران به حساب بیاید.

برج آزادی در سال 1353 در فهرست آثار ملی ایران جای گرفت. جالب است بدانید که در فاصله سال های 1352 تا 1357 تصویر برج بر روی اسکناس های 200 ریالی ایران چاپ می شد. محوطه زیرین برج به نگارخانه، سالن های دانستنی ها، سالن ایران شناسی، موزه، کتابخانه و…اختصاص داده شده اند.

با توجه به تعداد زیادی سالن ها و موزه های طبقه زیرین برج آزادی می توان به این نتیجه رسید که تمامی فضا های موجود به گونه ای طراحی شده اند که بیش تر به منظور نمایشگاه مورد استفاده قرار بگیرند.

برج آزادی کجا است؟

برج آزادی در نزدیکی یکی از ورودی و خروجی های تهران واقع شده است که همه روزه مسافرت های درون شهری و برون شهری بسیاری از طریق آن انجام می پذیرد.

ضلع غربی این میدان به ترمینال های مسافربری، ایستگاه های تاکسی، مینی بوس و اتوبوس اختصاص داده شده است. در ضلع شمال شرقی ساختمان هایی با کاربری های اداری و تجاری به چشم می خورد. همین طور می توان کیوسک های روزنامه فروشی، بلیط فروشی و…را نیز مشاهده نمود. در ضلع جنوب شرقی آن پارک المهدی و در ضلع جنوب غربی سازمان ملی نقشه برداری و محدوده فرودگاه مهرآباد واقع شده اند.

دسترسی به برج آزادی تهران

اتوبوس: به طور تقریبی می توان از نقاط شهر تهران و شهر های حومه مانند کرج، رباط کریم و اسلامشهر، به میدان و ترمینال آزادی تاکسی و اتوبوس تردد می کند هم چنین از ترمینال آزادی، اتوبوس های بین شهری به شهر های شمالی و غربی کشور رفت و آمد دارند. بی آر تی های پایانه آزادی نیز به سمت تهرانپارس، ترمینال خاوران و دانشگاه علوم و تحقیقات در تردد می باشند که دسترسی به برج آزادی را سهولت بخشیده اند.

مترو: در صورتی که تصمیم دارید از طریق خطوط مترو شهر تهران، به برج آزادی دسترسی پیدا کنید، می توانید از خط چهار مترو (خط ارم سبز – شهید کلاهدوز) استفاده نمایید و در ایستگاه برج آزادی پیاده شوید.

خودرو شخصی: با توجه به این که زمان سفر به شهر تهران، در کدام منطقه اقامت دارید و یا در کدام یک از محله های پایتخت زندگی می کنید، می توانید از طریق بزرگراه آیت الله سعیدی در ضلع جنوبی، بزرگراه محمد علی جناح در ضلع شمالی، بزرگراه شهید لشگری یا همان جاده مخصوص و خیابان آزادی در ضلع شرقی، خود را به برج آزادی برسانید.

بررسی تاریخچه برج آزادی شهر تهران

حکومت پهلوی از سال 1339 تصمیم گرفت تا بنای یادبودی را در ورودی غربی تهران (سه راه مهرآباد) بنا ننماید. در ابتدا قرار بر این بود تا بنایی به شکل طاق نصرت به اجرا درآید. اما با تخصیص اعتبارات اعلام شد که طرح طاق نصرت عظمت کافی را ندارد.

در نهایت در شهریور ماه سال 1345 طی فراخوانی در روزنامه ها، از معماران دعوت شد تا طرح های خود را ارسال نمایند. سرانجام از بین معماران ایرانی، طرح حسین امانت از دانشگاه تهران برگزیده شد. او که در آن زمان یک دانشجو 24 ساله بود، مسئولیت ساخت میدانی در پایتخت که نمادی برای ایران مدرن به شمار آید را بر عهده گرفت. علاوه بر این، باید این میدان بتواند تاثیر بصری لازم را بر مخاطب بگذارد و پیشینه تاریخی، فرهنگی و هنری این مرز و بوم را نیز به نمایش بگذارد.

کار ساخت برج آزادی در 11 آبان ماه سال 1348 آغاز گردید که پس از گذشت 28 ماه، در تاریخ 24 مهر ماه سال 1350 و با حضور 3 هزار میهمان داخلی و خارجی افتتاح شد.

در روز افتتاحیه برج آزادی، برای اولین مرتبه از منشور کوروش رونمایی گردید تا این منشور 2500 ساله پیوندی میان تاریخ باستان ایران و وضعیت رو به توسعه آن زمان کشور به حساب بیاید. این برج که از تلفیق طاق های معماری قبل و بعد از اسلام بود، به مرور زمان به عنوان نمادی از شهر تهران شناخته شد.

پس از افتتاح برج آزادی، مسئولیت نگهداری آن را وزارت فرهنگ و هنر بر عهده گرفت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز همین روند ادامه پیدا کرد و به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید. در حال حاضر، مسئولیت اداره برج آزادی شهر تهران به بنیاد رودکی واگذار شده است.

هر آن چیزی که امروز از مجموعه فرهنگی برج آزادی به چشم می آید، به یک باره در سال 1350 ساخته نشده است و صرفا ساختمان برج و بخش زیر زمین آن را در بر می گیرد.

دولت وقت در سال 1353 تصمیم گرفت موزه ای زیر فضای میدان و برج آزادی در عمق 15 متری ایجاد کند. به همین دلیل طراحی آن به حسین امانت سپرده شد که در نهایت موزه ای پیشرفته و مجهز به بخش های سمعی و بصری به اجرا درآمد.

از آن جایی که در جریان تظاهرات و مبارزات انقلاب ایران، مردم به منظور تجمع های مختلف این میدان را مورد استفاده قرار می دادند، نام آن پس از پیروزی انقلاب به میدان و برج آزادی تغییر پیدا کرد.

از سال 1357 تا به امروز، میدان آزادی به عنوان محلی برای اجرای برنامه های مرتبط با پیروزی انقلاب اسلامی مبدل گشته است. برج آزادی از سال 1392 با وضعیت تخریبی نگران کننده ای در حال دست و پنجه نرم کردن می باشد!

بررسی معماری برج آزادی پایتخت

معماری و طراحی منحصر به فردی برای میدان و برج آزادی در نظر گرفته شده است. در واقع در طراحی این مکان تلاش شده است تا از المان های معماری ایرانی مانند بادگیر، باغ ایرانی، چهار طاقی، کاربندی و انواع کاشی کاری استفاده گردد.

میدان آزادی با داشتن مساحتی بالغ بر 50 هزار متر مربع، زمینی به شکل بیضی دارد که بنای برج در امتداد محور شرق – غرب و در حدود یک سوم شرقی آن واقع شده است. معمار این بنا سعی کرده است تا گذشته درخشان تاریخ ایران را در این سازه حیرت انگیز به نمایش دربیاورد تا هر بازدید کننده و گردشگری که برج آزادی را مشاهده می شود، بتواند عمق فرهنگ این سرزمین را درک نماید.

برج آزادی تهران چند متر است؟

برج آزادی 63 متر طول دارد و در ارتفاع 45 متری از سطح زمین ساخته شده است. این برج در مجموع شامل چهار طبقه می شود که دارای دو راه پله با 286 پلکان و دو آسانسور می باشد. در ساخت این اثر زیبا از 25 هزار قطعه سنگ مرمر جوشقان اصفهان و همین طور 900 تن آهن استفاده شده است.

درب های اصلی برج آزادی از سنگ گرانیت همدان ساخته شده اند و سنگ های طبقه همکف و هم چنین طبقات برج نیز از معدن مروارید کردستان استخراج گردیده اند.

بنای برج آزادی از یک هندسه مربع مستطیلی تشکیل شده است که به صورت 16 ضلعی درآمده و در آخر به یک گنبد منتهی می گردد که می توان آن را در داخل برج مشاهده نمود.

شکل ظاهری برج آزادی از ترکیب دو جفت قوس بزرگ تشکیل شده است که به یکدیگر امتداد پیدا می کنند و سازه سفید رنگی را به نمایش درآورده اند. این سنگ های سفید نمای ساختمان، با شیار های فیروزه ای رنگ تقسیم بندی شده اند. برج آزادی از چهار نما برخوردار شده است که هر دو نما با یکدیگر در تقارن می باشند. تزیینات و مقرنس کاری های زیبایی نیز در وسط طاق اصلی به چشم می خورد که نمای بسیار دوست داشتنی و حیرت انگیزی را برای آن ایجاد کرده اند.

خطوط موازی و کشیده پایه ها با الهام از سبک معماری هخامنشی طراحی و به اجرا درآمده اند. قوس اصلی وسط برج، طاق کسری دوره ساسانی را در ذهن تداعی می کند و قوس شکسته بالایی آن با استفاده از معماری پس از اسلام طراحی گردیده است.

آب نما و فواره های میدان نیز نمادی از باغ های ایرانی به شمار می آیند. رسمی سازی های بین این دو قوس، از گنبد مساجد ایران ایده برداری شده اند ضمن این که کار بندی های قسمت های مختلف مجموعه و طبقات برج با الهام از کار بندی های دوره اسلامی به اجرا درآمده اند.

طراحی برج آزادی رابطه نزدیکی با میدان آزادی دارد که در طراحی ها و چمن کاری های آن نیز به وضوح دیده می شود. بر اساس گفته های حسین امانت، طراح برج، به دلیل نزدیکی بنا به فرودگاه مهرآباد، امکان افزایش ارتفاع سازه به بیش تر از 45 متر میسر نبود و برای این که افراد در زمان رفتن به سمت برج احساس کنند که به سمت بالا حرکت می کنند، یک سرازیری در میدان آزادی ایجاد گردید تا افرادی که از سمت فرودگاه مهرآباد به میدان ورود پیدا می کند، در مسیری شیب دار حرکت نمایند.

جذابیت برج آزادی صرفا به نمای بیرونی آن خلاصه نمی شود و فضای داخلی آن نیز حرف هایی برای گفتن دارد و هر بیننده ای را حیرت زده خواهد کرد.

دو طبقه از برج در بالای قوس طاق اصلی و زیر گنبد واقع شده اند که دسترسی به آن ها با آسانسور امکان پذیر می باشد. طبقه بالا، گنبدی از بتن سفید دارد که با مقرنس کاری و کاشی کاری های فیروزه ای و معرق ایرانی تزیین شده است. به کار گیری بتن سفید در آن زمان به عنوان کاری جدید و مدرن در ایران شناخته می شود.

یکی از جالب ترین ویژگی های برج آزادی این است که محدودیتی برای فضا های مختلف برج ایجاد نشده است و از طریق روزنه و شکاف با سایر بخش ها و حتی آسمان و بیرون از برج، ارتباط بصری به وجود خواهد آمد. از این رو، هر زمان که به بالای سر خود نگاه کنید، فضا و روزنه کوچکی به طبقه بالایی را مشاهده خواهید کرد که در تمامی طبقه های برج نیز به چشم می خورد و به شیوه و طریق های مختلفی، به فضا های بالا تر دسترسی پیدا می کند.

داخل برج آزادی شهر تهران

فضای داخلی برج آزادی در مجموع، از دو طبقه تشکیل شده است که یکی بالای قوس طاق اصلی و دیگری زیر گنبد واقع شده است و امکان دسترسی به آن ها نیز با آسانسور فراهم گردیده است. زیر برج نیز چهار طبقه در اعماق زمین طراحی و به اجرا درآمده اند.

در واقع علاوه بر ایفای نقش المان شهری و یا نماد پایتخت توسط فضای خارجی برج آزادی، معماری فضای داخلی آن نیز به دلیل برخوردار شدن از فضا های مختلفی مانند گالری، کتابخانه، سالن های چند منظوره و… کاربرد فراوانی دارد.

معرفی بخش های مختلف برج آزادی

به طور کلی برج آزادی از چهار طبقه تشکیل شده است که هر کدام، بخش های مختلفی را در خود جای داده اند. در ادامه توضیح کوتاهی در مورد هر یک از آن ها ارائه نموده ایم:

ورودی برج آزادی کجا است؟

ورودی برج آزادی پنج متر پایین تر از سطح زمین و در حیاطی روباز قرار گرفته است که به طبقه زیر زمین ختم می گردد. محلی که شما را به درب ضلع شمالی، نگهبانی، بلیط فروشی، درب ضلع جنوبی و سالن تشریفات، درب ضلع شرقی و سالن ایران شناسی می رساند.

در گذشته ورود به برج آزادی شهر تهران از طریق درب های سنگی صورت می گرفته است که هر لنگه حدود 3.5 تن وزن داشته اند. اما امروزه از درب های شیشه های استفاده می شود.

معرفی بخش های طبقه زیر زمین

سالن ایران شناسی

سالن ایران شناسی برج آزادی تهران به منظور آشنایی با ویژگی های اقلیمی، فرهنگی و اقتصادی استان های مختلف ایران شکل گرفته است. این سالن، 1122 متر مربع مساحت دارد و با ماکتی از استان های مختلف کشور نشانه گذاری شده است.

این سالن مسیری U شکل به روی نقاله های متحرک می باشد که تصاویر حجمی و طرح های مختلف از مراکز تاریخی، مذهبی، صنعتی و… کشور را به نمایش گذاشته است و از طریق این تسمه نقاله می توان در مدت زمانی حدود 15 تا 20 دقیقه، در تمامی شهر های ایران سفر نمود!

در شمال ماکت، آب نمایی زیبا به چشم می خورد که به عنوان دریای خزر و در بخش جنوبی حوضچه ای دیدنی به نشانه خلیج فارس و بخشی از دریای عمان خود نمایی می کنند. بازدید کنندگان با قرار گرفتن بر روی یک نقاله می توانند بر روی این ماکت حرکت نمایند و در مسیر بازگشت، شاهد چهار پرده نمایش بزرگ که شامل فیلم هایی از آثار فرهنگی و صنایع دستی ایران می شوند را تماشا کنند.

سالن تشریفات

سالن تشریفات به منظور پذیرایی از میهمان ها تعبیه شده بود که بیش تر دعوت شدگان به برنامه های برج آزادی در این محل پذیرایی می شدند. از ویژگی های این سالن می توانیم به نقش و نگار های ایرانی زیبا که بر روی بدنه بتنی ایجاد شده اند و سقفی که به زیبایی تزیین شده است، اشاره کنیم.

گذرگاه پیشینیان

گذرگاه پیشینیان پس از سالن ایران شناسی واقع شده است و از چندین ویترین تشکیل می شود که دوره ای مختلف تاریخی و آثار هنرمندان را به نمایش گذاشته است. این بخش در راهروی ورودی برج آزادی قرار گرفته است و فرم معماری خاص و درب های سنگی از ویژگی های جذاب و منحصر به فرد آن به شمار می آیند.

نورپردازی این راهرو موجب شده است تا فضا های ارتباطی در معماری کهن ایران، دهلیز ها و سردابه های قدیمی در ذهن بازدید کنندگان تداعی شوند.

تالار آیینه

تالار آیینه شامل 12 غرفه در دو طرف می شود که طرح های حجمی و تصاویر نمادین، شهرسازی، حیات وحش، صنعت نفت، محیط زیست و ورزش را به نمایش گذاشته است. در طراحی این ویترین ها، آیینه استفاده شده است که باعث می شود آن ها خیلی بزرگ تر از اندازه واقعی که دارند، به چشم بیایند. به همین خاطر به آن تالار آیینه گفته می شود.

از ویژگی های منحصر به فرد و جالب توجه این بخش، فضای نمایشگاهی آن می باشد که به آثار شاخص هنرمندان، برگزاری نمایشگاه های مختلف صنایع دستی اقوام ایران و کارگاه های آموزش هنری اختصاص داده شده اند. تالار آیینه از ضلع شمالی به نگارخانه اقوام، از ضلع شرقی به کتابخانه و از ضلع جنوبی به بخش اداری منتهی می گردد.

نگارخانه اقوام

نگارخانه اقوام در واقع راهرویی به شکل نیم دایره می باشد که با داشتن هشت ویترین به منظور نمایش اشیای مردم شناسی و صنایع دستی ایران، مورد استفاده قرار می گیرد.

بازدید کنندگان با گذشتن از این راهرو می توانند به پایگاه دانستنی ها و سالن نمایش دسترسی پیدا کنند.

نگارخانه بوستان

نگارخانه بوستان در مجاورت کتابخانه واقع شده است و اصلی ترین نگارخانه برج آزادی به شمار می آید که سالنی وسیع با نورگیری بزرگ می باشد. این فضای دنج و آرام به منظور نمایش آثار تجسمی و کارگاه های آموزشی هنری مورد استفاده قرار می گیرد.

کتابخانه

کتابخانه برج آزادی با داشتن مساحتی بالغ بر 200 متر مربع، 11 هزار جلد کتاب را در خود جای داده است که 2 هزار جلد از آن شامل کتاب های ارزشمند مرجع می شود. هم چنین کتب دیگری در موضوعات مختلف مانند معماری، زبان شناسی، تاریخ و ادبیات به زبان های فارسی، انگلیسی و فرانسه نیز در این کتابخانه نگهداری می شوند.

اعضای کتابخانه علاوه بر کتبی که نام بردیم، امکان استفاده از بخش نشریات ادواری را نیز در اختیار دارند که نشاریات مختلف کشور به صورت روزانه در دسترس آن ها قرار می گیرد.

راهروی فناوری

در راهروی فناوری، جاذبه های مدرنی مانند سامانه تصویری هوشمند، روبات پیانیست، پایگاه دانستنی ها و روبات پاسخگو دیده می شود.

روبات پیانیست توسط مهندسان ایرانی ساخته شده است و می تواند با پمپ های بادی و برنامه ریزی کامپیوتری، پیانو بنوازد. روبات پاسخگو صورتک یک پسر بچه را دارد و پرسش های مرتبط با تاریخچه برج آزادی و شاخصه های معماری آن را برای بازدید کنندگان شرح می دهد.

پایگاه دانستنی ها از دو سالن قرینه مدور تشکیل شده است که به منظور تزیینات سقف آن ها از معماری سنتی که شمال گوشه سازی های ایرانی – اسلامی و مدرن می شود، استفاده شده است. 28 صفحه نمایش رایانه ای در مرکز این سالن ها قرار گرفته است که اطلاعات مربوط به تاریخ تمدن ایران از آغاز تا به امروز را برای بازدید کنندگان به نمایش درآورده است.

تالار کهن

تالار کهن یا همان موزه اصلی، دقیقا در زیر برج قرار گرفته است و شامل ویترین هایی اختصاص یافته به آثار هنری و تاریخی می شود. پس از خارج کردن آثار موزه ای این تالار در دهه اول انقلاب اسلامی، مدیریت برج تصمیم گرفت با قرار دادن آثار متقارن در این بخش تنوع لازم را ایجاد کند. در ادامه بنیاد رودکی، نمایشگاه زیور آلات بانوان دوران قاجار که به گنجینه کاخ موزه سعدآباد تعلق داشت را در این محل به اجرا درآورد.

دو آسانسور و هم چنین پلکان برج آزادی شهر تهران، در همین سالن تعبیه شده اند که از طریق آن ها می توانید به طبقه های بالا دسترسی پیدا کنید. بخش جنوبی تالار به تاسیسات مرکزی برج منتهی می شود و بخش شمالی به تالار آیینه راه دارد.

فروشگاه کوچکی در بخش غربی تالار کهن به چشم می خورد که در زمینه فروش صنایع دستی، سی دی های مرتبط با برج آزادی و… فعالیت می کند.

سالن مولتی ویژن

سالن مولتی ویژن که در واقع همان سالن نمایش می باشد، در عمق 15 متری قرار گرفته است که با داشتن پیشرفته ترین فناوری صدا، تصویر و نور، به منظور اجرای همایش، موسیقی و تئاتر مورد استفاده قرار می گیرد. تجهیزات پخش لیزر شو، تجهیزات تصویر برداری و تجهیزات گریم بخشی از امکانات این سالن را تشکیل می دهند. سالن مولتی ویژن به 18 سکو مجهز شده است و امکان جای دادن 300 نفر را در خود دارد. هم چنین طراحی داخلی و تزیینات جالبی نیز برای آن در نظر گرفته شده است.

از آن جایی که این سالن می تواند به صورت چند منظوره مورد استفاده قرار بگیرد، با نام سالن مولتی ویژن خوانده می شود. این سالن علاوه بر اکران فیلم های سینمایی، کنسرت موسیقی، اجرای نمایش، برنامه ها و مسابقات تلویزیونی، امکان برگزاری همایش های مختلف، نمایش مولتی ویژن، نمایش لیزر و… را نیز فراهم کرده است.

جالب است بدانید که زیر سکو های محل نشستن، عکس آثار تاریخی قبل و بعد از اسلام به نمایش گذاشته شده اند. اگر بالای سر خود را مشاهده کنید و به سقف خیره شوید، تصویر مرداب انزلی را خواهید دید. هم چنین در رو به روی شما سه پرده وجود دارد که هر کدام فیلمی از انقلاب را به نمایش گذاشته اند.

سالن سینمای کوچک

سالن سینمای سیمولیشن (شبیه سازی) در سال 1388 توسط بنیاد رودکی ساخته شده است که به امکانات و تکنولوژی روز دنیا به منظور ایجاد فضای مجازی در جهت دیدن فیلم، مجهز شده است. تمامی 51 صندلی این سالن مجهز به افکت های حرکتی می باشند، به گونه ای که در زمان دیدن فیلم می توانید در فضای مجازی فیلم غرق شوید.

این سالن در مجاورت سالن ایران شناسی و در ضلع شرقی ورودی برج آزادی واقع شده است.

آسانسور برج آزادی

برج آزادی دارای دو آسانسور می باشد که از دیواره های برج بالا می روند و هر یک فقط به دو طبقه اختصاص داده شده اند. آسانسور اول تا طبقه دوم و آسانسور دوم به منظور دسترسی به دو طبقه دیگر تعبیه شده است.

طبقه اول

طبقه اول در ارتفاع 23 متری از سطح زمین قرار دارد و از آن به منظور تعویض آسانسور استفاده می کنند. در واقع این طبقه چیزی برای بازدید در خود جای نداده است.

دو دیوار بتنی کج با پنجره های کوچک در این طبقه به چشم می خورند. همان پنجره های آبی رنگی که از زیر طاق آزادی مشخص می باشند. قوس اصلی و دو قوس شرقی و غربی برج، این طبقه را احاطه کرده اند و در پشت دیواره های شیب دار آن، کاشی کاری های پر طاووس نمای برج خود نمایی می کنند.

طبقه دوم

طبقه دوم 33 متر از سطح میدان آزادی فاصله دارد و گنبدی با طرح شمسه در میانه آن دیده می شود که وظیفه تامین نور طبقه اول و دوم برج آزادی را بر عهده دارد.

جالب است بدانید که برای نخستین مرتبه در ایران بتن مسلح سفید رنگ به منظور دیوار و سقف این برج مورد استفاده قرار گرفته است. در این طبقه می توانید معماری داخلی برج آزادی را تماشا کنید و از همنشینی معماری سنتی و مدرن لذت ببرید. به خصوص سقف آن که شما را به یاد مسجد شیخ لطف الله اصفهان خواهد انداخت. از طبقه دوم در جهت نمایش عکس های تاریخی استفاده می گردد.

طبقه سوم

در ارتفاع 39.5 متری از سطح میدان آزادی، طبقه سوم واقع شده است و شکاف های مستطیلی عمودی، جذابیت آن به شمار می آیند که از بادگیر های ایرانی الهام گرفته شده اند. پنجره های لانه زنبوری این طبقه نیز چشم انداز خوبی به پایتخت دارند و تداعی کننده جایگاه دیده بان های قلعه های قدیمی می باشند.

در آخر هم نیز پشت بام برج آزادی قرار دارد که گنبدی زیبا از بالا ترین سطح برج بیرون زده است و از طبقه سوم برج شروع می شود. این گنبد تا ارتفاع 46.25 متری ادامه پیدا می کند. از تزیینات کاشی کاری فیروزه ای که در معماری مقابر و امامزاده ها مشاهده می کنیم، برای گنبد برج آزادی استفاده شده است.

میدان آزادی شهر تهران

میدان آزادی مساحتی بالغ بر 50 هزار متر مربع دارد که پس از میدان نقش جهان شهر اصفهان، بزرگ ترین میدان ایران به شمار می آید. این میدان هم زمان با برج آزادی طراحی و به اجرا درآمده است.

نقشه این میدان با الهام از سقف مسجد شیخ لطف الله که از دو بیضی با کانون های متفاوت تشکیل شده است، به اجرا درآمده است. میدان آزادی، محوطه، پیاده رو ها و چمن کاری های جذابی را در خود جای داده است که هر کسی گذرش به آن بی افتد، بدون تردید چند عکس یادگاری و به یاد ماندنی از میدان و برج زیبای آن به ثبت می رساند.

دیدنی های اطراف برج آزادی

دریاچه چیتگر: دریاچه چیتگر که با نام دریاچه شهدای خلیج فارس نیز شناخته می شود، به عنوان بزرگ ترین دریاچه مصنوعی ایران به شمار می آید که علاوه بر برگزاری پیک نیک و دورهمی های خانوادگی، امکان استفاده از خدمات تفریحی آن مانند دوچرخه سواری، تفریح های سرگرم کننده، شهربازی، خرید و پیاده روی در هر چهار فصل سال نیز فراهم شده است. این دریاچه در فاصله 20 کیلو متری از برج آزادی واقع شده است.

شهربازی ارم: این شهر بازی با برج و میدان آزادی حدود 10 کیلو متر فاصله دارد و به لطف داشتن بیش از 70 نوع دستگاه بازی هیجان انگیز، می تواند گزینه خوبی برای سپری کردن اوقات فراغت و تفریحات آخر هفته به حساب آید. ارم از خاطره انگیز ترین و قدیمی ترین شهربازی های شهر تهران نیز می باشد که با دو نوع شهر بازی سرپوشیده و رو باز، از بازدید کنندگان استقبال می کند.

در صورتی که تجربه بازدید از برج آزادی تهران را دارید، می توانید آن را در انتهای این مطلب با سایر کاربران با من بیا به اشتراک بگذارید.

پرسش های متداول

معماری برج آزادی چه کسی است؟

طرح اولیه برج آزادی توسط حسین امانت ارائه شد که در آن زمان یکی از دانشجویان سال های پایانی رشته معماری دانشکده هنر های زیبای تهران بود.

ورودی برج آزادی کجا است؟

ورودی برج آزادی در قسمت شمالی آن واقع شده است که به قسمت زیرین برج منتهی می شود. جایی که بیش تر بخش های دیدنی برج را در خود جای داده است.

ساعت بازدید از برج آزادی چه زمانی است؟

بازدید از برج آزادی همه روزه از ساعت 9 صبح لغایت 4 بعد از ظهر امکان پذیر می باشد. ضمن این که این برج در روز های شنبه و ایام شهادت فعالیت نمی کند.

داخل برج آزادی چه بخش هایی وجود دارد؟

برج آزادی علاوه بر طبقه زیر زمین، از سه طبقه تشکیل شده است که بیش تر بخش های آن در طبقه زیر زمین تعبیه شده اند. سالن نمایش، نگارخانه اقوام، کتابخانه، تالار کهن (موزه اصلی)، تالار آیینه، سالن ایران شناسی، سالن تشریفات، سالن مولتی ویژن و… از بخش ها و قسمت های طبقه زیرین می باشند.