برای ثبت جهانی، به همدان اجحاف شده است
درباره ثبت جهانی هگمتانه، اهمیت آن و جایگاهش در اعتلای صنعت گردشگری بار ها و بار ها سخن گفته ایم. این که همدان سال ها است اندیشه جهانی شدن را در سر می پروراند و هنوز هم قدیمی ترین پایتخت ماد ها نه جهانی شده نه گردشگری در آن جایگاه خود را پیدا کرده است هم حرف تازه ای نیست.
جهانی شدن هگمتانه سالیان سال است که آرزوی فعالان و دوستداران میراث فرهنگی همدان است. پس از آن که قرار شد به جای ثبت جهانی مجموعه تاریخی هگمتانه، “منظر تاریخی، شهری هگمتانه تا همدان” به ثبت جهانی برسد چشم انداز دیگری پیش پای این پرونده باز شد.
مسئولان پرونده را طرحی نو می دانند و آن را نمونه بی نظیری از این گونه پرونده ها عنوان می کنند. در اهمیت پرونده همین بس که بگوییم بیش از ۲۰۰ اثر واجد ارزش در محدوده پرونده وجود دارد. حال پرونده ثبت جهانی اگر چه موانع بسیاری دارد اما به نظر می رسد با هم‌گرایی که میان دستگاه ها و البته همراهی وزارت خانه اتفاق افتاده جهانی شدن همدان دیگر دور از انتظار نیست.
شامگاه دوشنبه ۱۴ شهریورماه کمیسیون مالی، سرمایه گذاری و گردشگری شورای اسلامی شهر همدان، پرونده ثبت جهانی “منظر تاریخی، شهری هگمتانه تا همدان” را مورد بررسی قرار داد، در این جلسه مدیر کل میراث فرهنگی استان و تعدادی از اعضای شورای شهر حضور داشتند، شهردار همدان نیز با وجود این که قرار بود در جلسه حضور داشته باشد اما غایب جلسه بود.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان همدان در این جلسه درباره دستاورد های ثبت جهانی منظر تاریخی، شهری هگمتانه تا همدان، گفت، یکی از مهم ترین اثرات این پرونده پیش از ثبت، این است که مشکلات و موانع محدوده شناسایی و اصلاح نابسامانی ها انجام می شود بنابراین هم افزایی صورت می گیرد و می شود راه چند دهه را در مدت زمان کوتاهی طی کرد.
علی مالمیر با اشاره به این که وقتی اثری ثبت یونسکو شود الزاماتی به آن وارد است که باید آن ها را رعایت کنیم، افزود: برای تبلیغات جذب گردشگر خارجی نیازمند نقاط نورانی هستیم که ثبت جهانی همین نقطه نورانی است، به عبارتی ثبت جهانی در انتخاب مقصد گردشگران خارجی اهمیت زیادی دارد.
وی با بیان این که اگر بخواهیم بازار نو ظهور گردشگری غرب کشور راه بیفتد باید آثاری را در فهرست جهانی به ثبت برسانیم، اظهار کرد: پرونده ثبت جهانی “منظر تاریخی، شهری هگمتانه تا همدان” پروژه خاصی است، این پرونده ترکیب یک محوطه تاریخی، بازار و بافت است و می تواند تلفیقی از ثبت جهانی استان هایی مثل خوزستان، یزد و اصفهان تلقی شود.
مالمیر با اشاره به این که وقتی پروژه به نتیجه برسد نقطه عطفی در توجه به بافت ها در کشور اتفاق می افتد و راه را برای دیگر نقاط کور باز می کند، تصریح کرد: سال‌هاست از وزارت خانه مطالبه می کنیم چرا کهن ترین پایتخت ایران یک اثر ثبت جهانی ندارد و معتقدیم درباره ثبت جهانی به همدان اجحاف شده است.
به گفته مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان همدان هیچ زمانی به اندازه امروز وفاق برای ثبت جهانی پرونده نبوده و هیچ گاه هم این پرونده اولویت وزارتخانه نبود، بنابراین این که وزارت خانه به صورت رسمی سهمیه یک سال را به همدان بدهد نشان از ایجاد فرصت مغتنمی است که باید قدرش را بدانیم.
وی با اشاره به این که ارزیابان یونسکو سال آینده از محدوده پرونده بازدید خواهند کرد، گفت: ۹۰ درصد کار های ثبت جهانی تمام شده است، هم چنین دو موضوع مشارکت و پذیرش جامعه محلی در معیار های یونسکو وجود دارد که باید مستنداتی را تهیه کرده و به آن بپردازیم.
مالمیر با بیان این که عرصه ثبت جهانی دارای فکر و مدیریت است و برای اجرای برنامه ها نیازمند ساختار هستیم، عنوان کرد: برای آماده شدن محدوده برای ثبت جهانی به مشارکت شهرداری، دستگاه های خدمات رسان، جامعه محلی و اصناف نیاز است.
عضو هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا، نیز در ادامه بیان کرد: اگر محور های توسعه اقتصادی همدان را نشناسیم و برای آن ها برنامه نداشته باشیم ۲۰ سال آینده تمدنمان از بین می رود و تمام این اتفاقات از بی توجهی به علم است.
دکتر صاحب محمدیان منصور با اشاره به این که در برنامه ششم توسعه آمده گردشگری سومین صنعت اقتصادی کشور است، مطرح کرد: در گردشگری تاریخی و طبیعی استان همدان می توانیم آثار جهانی داشته باشیم و این موضوع باید برنامه آینده ما برای گردشکری باشد.
وی با اشاره به پتانسیل های فراوان همدان در زمینه شهر های ملی و جهانی، بیان کرد: هم چنین در برنامه ششم توسعه، حفظ و صیانت از گردشگری و استفاده از بخش خصوصی آمده و ذکر شده است تا پایان برنامه باید گردشگری خارجی پنج برابر شود.
محمدیان منصور با اشاره به این که اگر می‌خواهیم استان رشد کند باید سند های بالا دستی را بخوانیم، یادآور شد: در تمامی این اسناد آمده که محور های توسعه همدان کشاورزی، گردشگری و صنعت و معدن است.
وی با تاکید بر این که تا وقتی که در یونسکو اسمی از همدان نیاید نمی توانیم گردشگر خارجی جذب کنیم، خاطر نشان کرد: تا زمانی که پذیرای گردشگر خارجی نباشیم نمی توانیم در اقتصاد تاثیر مثبتی داشته باشیم.
عضو هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا با اشاره به این که با وجود ثبت جهانی، همدان مسیر و مقصد گردشگران خارجی می‌شود، عنوان کرد: محدوده ثبت جهانی باید مسیر مشخص و شاخصی باشد و گسست نداشته باشد که این امر نیازمند مشارکت شهرداری است.
رئیس کمیسیون مالی، سرمایه گذاری و گردشگری شورای اسلامی شهر همدان نیز در ادامه با اشاره به این که اقدامات ثبت جهانی “منظر تاریخی، شهری هگمتانه تا همدان” کار ارزشمندی است که میراث فرهنگی در حال انجام آن است، گفت: خوشبختانه وزارت خانه قول هایی مبنی بر ارسال پرونده به یونسکو در سال آینده داده است.
حمید بادامی نجات با تاکید بر این که باید پلاک ثبت جهانی را بر همدان بزنیم و طلسم چندین ساله را بشکنیم، بیان کرد: در حال حاضر یکی از نگرانی ها این است که همشهریان چه نظری درباره ثبت جهانی دارند و شهرداری باید در این امر یاری‌گر باشد.
نایب رئیس شورای اسلامی شهر همدان نیز در ادامه با اشاره به این که شهرداری همواره برای جهانی شدن همدان هزینه می کند، مطرح کرد: این موضوع یکی از دغدغه های مدیریت شهری است که برای محور های گردشگری هزینه کند.
حجت الاسلام ناصر صفری افلاکی با بیان این که نیرو های شهرداری باید دوره هایی ببینند تا اطلاعات آن ها جامع و کامل تر باشد، تصریح کرد: نگاه شهرداری به بافت نباید صرفا اقتصادی باشد بلکه دید فرهنگی، اجتماعی، گردشگری و هویتی نیز باید در این دیدگاه گنجانده شود.
وی با اشاره به این که شهرداری مکلف است دوره های تخصصی مدیریت گردشگری برگزار کند، اظهار کرد: پیاده راه سازی با مطالعه برای بقیه خیابان های همدان هم اجرا شود اگرچه در خیابان اکباتان پیوست های، فرهنگی و اجتماعی به طور کامل رعایت نشد.
صفری افلاکی با تاکید بر این که فضا های تاریخی نباید فریز شوند و ورودی هگمتانه از خیابان شهدا جذاب تر خواهد بود، گفت: شهرداری نباید طرح جامع و پیاده راه های رینگ اول را از طرح خارج کند و اگر تاکنون این پروژه ها اجرایی نشده شهرداری مقصر است.
منبع: ایسنا
