آرامستان ظهیر الدوله تهران
بسیاری از چهره های سر شناس ایرانی، در آرامستان ظهیر الدوله آرامیده اند و به نوعی بستر ابدی این افراد به حساب می آید.
این آرامستان در منطقه دربند شهر تهران واقع شده است و قدمت آن به دوران حکومت قاجار باز می گردد. افرادی که به فرهنگ و هنر علاقه زیادی دارند، به دفعات برای بازدید و ذکر فاتحه ای به آرامستان ظهیر الدوله می روند.
در میان دیدنی های تاریخی و جذاب شهر تهران، آرامستان ظهیر الدوله تهران نیز شهرتی منحصر به فرد در میان دوستداران فرهنگ و هنر دارد. به همین خاطر با من بیا در ادامه تصمیم دارد آرامستان ظهیر الدوله را معرفی کرده و تاریخچه آن را مورد بررسی قرار دهد. با ما همراه باشید.
درباره آرامستان ظهیر الدوله بیش تر بدانید…
در بدو وارد شدن به باغ، درختان در تنیده و هوای پاک این مکان، هر بازدید کننده و یا هر فردی که سفری به تهران داشته است را مجذوب خود می کند. در سمت راست حدود 20 تا 30 آرامگاه با نام فامیلی افخمی به چشم می خورد.
سنگ قبر ها بسیار زیبا و هنرمندانه ترشیده شده اند. آرامستان ظهیر الدوله که یک ملک شخصی به حساب می آمده است، امروزه در میان گردشگران و تهرانی ها، محبوبیت زیادی دارد.
در ابتدای حیاط به غیر از درختان پیچ در پیچ و سبز، قبر هایی دیده می شود که شاید برای بسیاری از افراد نا آشنا جلوه کنند. در حالی که بسیاری از بزرگان سیاست ایران، در آن ها آرام گرفته اند. جمع کثیری از این قبر ها به ارتشیان، خلبان ها و اشخاص سر شناس در دوران های مختلف تعلق دارد.
دور تا دور حیاط اتاق هایی توجه شما را به خود جلب خواهند کرد. این اتاق ها در گذشته به منظور پذیرایی از میهمانان این گورستان مورد استفاده قرار می گرفتند. قبر برجسته علی خان دولوی در مرکز این محوطه واقع شده است.
در اطراف و پیرامون این قبر، تا جایی که چشم کار می کند، سنگ قبر های کوچک و بزرگ با نقش مخصوص اخوتی ها جای دیده می شوند. این افراد از اعضای اولیه این انجمن بودند و پس از فوت، میهمان این باغ شدند. قبر های کوچک با یک کاشی و نام فرد مدفون، قبر هایی با آیاتی به خط کوفی، قبر های بسیار قدیمی و قبر هایی که از گوشه و کنار آن ها سبز های بلندی بیرون زده است، باعث زیبا تر شدن فضای گورستان شده اند.
این قبرستان بر خلاف فبرستان های امروزی، سنگ های بسیار خوش تراش آن را تشکیل داده اند. سنگ ها هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند. برخی از آن ها به رنگ فیروزه ای و برخی دیگر به شکل ایستاده یا خوابیده نشانی از فرد دفن شده می دهند.
برخی از قبر ها برجسته می باشند و نقش های زیبایی بر روی آن ها حک شده است قبر ها با شخصیت شخص متوفی هماهنگی دارند و شکل سنگ قبر گویای حرفه و پیشه وی در زمان حیات می باشد. مقبره حسین صبا که از دو کتاب تشکیل شده است، به عنوان یکی از زیبا ترین سنگ قبر های آرامستان ظهیر الدوله به حساب می آید.
آدرس قبرستان ظهیر الدوله کجا است؟
آرامستان ظهیر الدوله در میدان قدس، خیابان دربند، خیابان ظهیر الدوله واقع شده است. به منظور رسیدن و بازدید از این گورستان، می توانید از خط شماره یک مترو (تجریش – کهریزک) استفاده نمایید و در ایستگاه پایانی پیاده شوید.
از ایستگاه مترو تا آرامستان حدود 20 دقیقه پیاده روی پیش رو خواهید داشت. هم چنین اتوبوس هایی که در پایانه تجریش توقف می کنند، می توانند دسترسی شما را به آرامستان ظهیر الدوله سهولت ببخشند. پس از پیاده شدن از این اتوبوس ها، باید 20 دقیقه پیاده روی نمایید تا به این آرامستان برسید.
فراز و نشیب تاریخی آرامستان ظهیر الدوله تهران
در روز سه شنبه، 24 ماه ذیقعده سال 1303 شمسی، هنگامی که علی خان ظهیر الدوله به دلیل سکته قلبی، در باغ خود در جعفر آباد شمیران، دار فانی را وداع گفت، در مجاورت باغ او، در قبرستان عمومی حد فاصل تجریش و امامزاده قاسم، به خاک سپرده شد.
در گذشته، در این محل گورستانی قدیمی قرار داشت و بعد ها خانقاه ظهیر الدوله نیز به همین محل انتقال داده شده بود. اما پس از دفن ظهیر الدوله، مریدانش، این گورستان قدیمی و خانقاه را «آرامگاه ظهیر الدوله» نام گذاری کردند.
در زیر درختی، ظهیر الدوله دفن شد که داغدانان نام گرفته بود و ظهیر الدوله در مدت زمان حیات خود، اغلب در سایه همین درخت می نشست.
وی پیش از دفن، به وسیله مولوی رشتی که بعد ها او نیز در همین محل دفن گردید، غسل داده شد و انجمن اخوت این قبرستان عمومی را حصار کشی کردند و قبرستان ظهیر الدوله نام نهادند قبرستانی که امروز یکی از دیدنی های شهر تهران به شمار می آید!
از سال های 1340 به بعد، دفن اموات در این مجموعه ممنوع اعلام شد و دفن افراد در سال های 40 تا 50، صرفا با اجازه نامه خاص و آن هم برای مدت زمانی محدود انجام می گرفت. آخرین تدفین در آرامگاه ظهیر الدوله در سال 1359 شمسی صورت گرفته است.
این آرامگاه تاریخی یکی از دیدنی های استان تهران در پایتخت به حساب می آید که علاقه مندان آن را شبیه به گورستان پرلاشز فرانسه می دانند. آرامستان ظهیر الدوله در سال 1378 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران با شماره 2001 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
ظهیر الدوله چه کسی بود؟
میرزا علی خان دولوی قاجار، ملقب به ظهیر الدوله، فرزند محمد ناصر خان، وزیر دربار ناصر الدین شاه در سال 1281 در جمال آباد شیراز، چشم به جهان گشود. او در 16 سالگی، با دختر ناصر الدین شاه ازدواج کرد و در سال 1304 پس از پدر خود که وزیر دربار ناصر الدین شاه بود، به سمت وزیر تشریفات خاصه منصوب گردید.
ظهیر الدوله پایه گذار نمایش و ارکستر ملی ایران بود. اولین کنسرت در باغ خانقاه به همت این شخص و پدر ابوالحسن خان صبا و پدر رهی معیری انجام گرفت. او در سال 1317 انجمنی 110 نفره تشکیل شده از بزرگان را ایجاد نمود تا با استبداد و خرافه پرستی به مبارزه بپردازند.
ظهیر الدوله خانه خود در ظهیر الدوله را وقف انجمن اخوت و نظارت آن را به همین انجمن واگذار نمود. بر اساس نوشته های به جا مانده از مهدی مرسلوند در کتاب «زندگینامه رجال و مشاهیر ایران» آشنایی با ظهیر الدوله با صفی علیشاه نقطه عطفی در زندگی وی بود. به گونه ای که به زودی در سلک مریدان او درآمد و پس از وفات صفی علیشاه در سال 1316، با لقب صفی علیشاه، جانشین او شد.
پس از به توپ بستن مجلس در زمان استبداد صغیر، خانه و خانقاه ظهیر الدوله نیز به اتهام همکاری با مشروطه خواهان ویران گردید و اثاث آن به غارت رفت. ظهیر الدوله ملک خود را در نزدیکی امامزاده قاسم شمیران وقف خانقاه و انجمن نمود و مسئولیت اداره آن را نیز به انجمن اخوت واگذار کرد.
آخرین فردی که از انجمن اخوت به جا مانده بود، درویش رضا بود که او نیز پس از سیل سال 1366 سکته کرد و دار فانی را وداع گفت. امروز اما اثری از این انجمن به جا نمانده است.
سال ها پس از وفات درویش رضا، این گورستان توسط همسر و پسر وی اداره می شد. بر اساس گفته های ساکنین قدیمی این محله، مراسمی در این مکان به اجرا در می آمد که امروزه از آن نیز اثری به جا نماند است. این مکان که زمانی رفت و آمد های زیادی را شاهد بود و میزبانی صاحبان ذوق و هنر را بر عهده داشت، در زمان کنونی در ساعاتی مشخص امکان ورود بازدید کنندگان را می دهد و افراد می توانند در ساعات مقرر شده، فاتحه ای برای قبر های به جا مانده از دنیای علم و ادب و مشاهیر ادوار گذشته بفرستند.
ایرج میرزا در سال 1304 و درویش خان در سال 1305، جزو اولین هنرمندانی به حساب می آمدند که در همین گورستان به خاک سپرده شدند. بعد از این مشاهیر بود که دیگر هنرمندان در این مکان دفن شدند.
چه کسانی در آرامستان ظهیر الدوله آرام گرفته اند؟
قبر کشیده و بزرگی در زیر یک طاقی بالای دو یا سه پله توجهات را به خود جلب می کند. این قبر به محمد تقی بهار ملقب به ملک الشعراء بهار، ادبی، شاعر، نویسنده، روزنامه نگار و سیاست مدار ایرانی تعلق دارد. بالا تر از قبر بهار، قبر ایستاده و زیبایی به چشم می خورد که نام شادروان دکتر محمد حسین لقمان ملقب به لقمان الدوله و معین الاطبا، موسس مدرسه طب در سال 1297 و اولین رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و پزشک برجسته ایرانی دیده می شود.
این قسمت ابتدای راهی می باشد که بسیاری از شاعران و بزرگان ادب ایران را در دل خود جای داده است.
پس از قبر های این دو بزرگ، قبر معیری می باشد که داخل یک فضای شیشه ای جای گرفته است. داخل این فضای شیشه ای دو قبر به چشم می خورد که یکی از آن ها به رهی معیری، غزل سرای معاصر ایرانی و دیگری به سرهنگ حسنعلی معیری تعلق دارد. طاقی این دو قبر یک سقف کاشی کاری شده با 6 ستون موج دار می باشد. سقف این طاقی در داخل محفظه شیشه ای نیز به طور کامل با کاشی کاری تزیین شده است.
در زیر درختی یک سنگ چند گوشه و برجسته دیده می شود که بر روی آن نام ایرج میرزا و اشعارش در مورد مرگ حکاکی شده است. حسین یاحقی نوازنده ویولن ایرانی نیز که از دیگر مشاهیر موسیقی ایران به شمار می آید، در این مکان آرام گرفته است. وی آهنگساز، نوازنده ویولن و کمانچه و رهبر اکستر بود.
رضا محجوبی برادر مرتضی محجوبی از خانواده ای هنر بود. پدر وی نی و مادر او پیانو می نواختند. در سال 1333 این نوازنده ویولن و آهنگساز ایرانی، میهمان ابدی این باغ شد.
داریوش رفیعی خواننده ایرانی که موجب شهر «زهره»، «شب انتظار» و «گلنار» به شهرت رسیده بود، در سال 1337 به جمع هنرمندان خفته در گور باغ ظهیر الدوله پیوست. بانو قمر الملوک وزیری، اولین خواننده زن ایرانی که به پر آوازه ترین خواننده اشعار سنتی ایران معروف می باشد، در مرداد ماه سال 1338 در این قبرستان، مامنی ابدی را از آن خود کرده است.
روح الله خالقی، نویسنده کتاب موسیقی ایران و آهنگساز «با بهار دلنشین» و «ای ایران» نیز در آرامستان ظهیر الدوله تهران دفن شده است. قبر وی در حصاری فلزی، در کنار گلدانی فلزی، در گوشه ای از این قبرستان دیده می شود.
مرتضی محجوبی با شکل پیانویی در بالای آرامگاهش با کلمه حکاکی شده افسوس به روی آن، میهمان همیشگی خاک ظهیر الدوله می باشد. فروغ فرخزاد شاعر ایرانی که در سال 1345، چشم از جهان فرو بسته است نیز در آرامستان ظهیر الدوله آرام گرفته است.
مشیر همایون به عنوان نگارنده اولین نت پیانو در ایران، حسین تهرانی تنبک زن ایرانی معروف، نور علی خان برومند به عنوان ردیف دان مشهور و نوازنده تار، سه تار و تنبک، ابوالحسن خان صبا با آرامگاهی نا معلوم، حسن تقی زاده یکی از عاملان جنبش مشروطه و رئیس مجلس سنا، حبیب الله سماعی، حسین تهرانی، رشید یاسمی، حسین سرور و صد ها پیکر بی جان دیگر از مشاهیر ایران در حال حاضر در آرامستان ظهیر الدوله تهران آرام گرفته اند.
قوانین بازدید از آرامستان ظهیر الدوله تهران
بازدید از آرامستان ظهیر الدوله در روز های پنج شنبه و صرفا در ساعات مشخص شده ای امکان پذیر می باشد. با در نظر گرفتن تفکیک جنسیتی در زمان بازدید، ساعت بازدید برای خانم ها از ساعت 10 صبح الی 12 ظهر و برای آقایان از ساعت 1 ظهر لغایت 3 عصرگاه می باشد.
در صورتی که شما هم خاطره و یا اطلاعاتی از آرامستان ظهیر الدوله دارید، می توانید در انتهای این مطلب، آن را با دیگر کاربران با من بیا به اشتراک بگذارید.
پرسش های متداول
آرامستان ظهیر الدوله کجا است؟
آرامستان ظهیر الدوله در میدان قدس، خیابان دربند، خیابان ظهیر الدوله واقع شده است.
علت شهرت آرامستان ظهیر الدوله چیست؟
آرامستان ظهیر الدوله بستر خواب ابدی بسیاری از چهره های سر شناس ایرانی می باشد که از مهم ترین آن ها می توانیم به ملک الشعرای بهار، فروغ فرخزاد، حسن صبا، ایرج میرزا و قمر الملوک وزیری اشاره کنیم.
شرایط بازدید از آرامستان ظهیر الدوله چگونه است؟
بازدید از قبرستان ظهیر الدوله در روز های پنج شنبه و تنها در ساعاتی مشخص امکان پذیر می باشد. از آن جایی که بازدید از این مکان، با تفکیک جنسیتی صورت می گیرد، خانم ها از ساعت 10 صبح لغایت 12 ظهر و آقایان از ساعت 1 ظهر الی 3 عصر امکان بازدید از آرامستان ظهیر الدوله را دارند.
مسیر دسترسی به آرامستان ظهیر الدوله چگونه است؟
به منظور رسیدن و بازدید از این گورستان، می توانید از خط شماره یک مترو (تجریش – کهریزک) استفاده نمایید و در ایستگاه پایانی پیاده شوید. از ایستگاه مترو تا آرامستان حدود 20 دقیقه پیاده روی پیش رو خواهید داشت. هم چنین اتوبوس هایی که در پایانه تجریش توقف می کنند، می توانند دسترسی شما را به آرامستان ظهیر الدوله سهولت ببخشند. پس از پیاده شدن از این اتوبوس ها، باید 20 دقیقه پیاده روی نمایید تا به این آرامستان برسید.